Truus Wilders-IJlst  4-2 -1944 Amsterdam, heeft iets met mooie vormen. Ze raken haar tot diep in haar ziel. Dat had ze al als klein kind. Diep onder de indruk was ze van werk van Karel Appel,die zij aan het werk zag in een film in de Cineac. Ze is blij dat ze de mensen en de mogelijkheden om zich heen heeft gehad om met deze aanleg iets te doen. Om zelf vormen te gaan schilderen en later te beeldhouwen. Ze hoopt dat haar beelden op hun beurt weer mensen beroeren. In haar tienerjaren leerde ze iets heel belangrijks: kijken. Ze leerde tekenen zoals het werkelijk was en niet zoals het wel zou kunnen zijn. Haar tekenleraar Daan van Driel leerde haar portretten natekenen en verder kreeg ze in die tijd haar eerste schilderlessen. Dat vormde een heel belangrijke basis waar ze nog blij mee is: puur realisme. Pas als dat je eigen is geworden, kun je gaan spelen met vormen, kun je accenten gaan leggen om de vormen te versterken. Later kreeg Truus Wilders-IJlst schilderles van Gerard Grassère (Utrecht)  en beeldhouwen van Pim Knaup in Amersfoort en aan de Hogeschool voor de Kunsten in Kampen. Omdat ze gefascineerd was door het driedimensionale is zij overgestapt op beeldhouwen. Zij werkt nu voornamelijk in brons.